Adını anımsıyamadığım bir ozanın şiiriyle başlayacağım yazıma: “Ben sürgün bir babanın çocuğu / yolum özgürlük yolu / Sevdamı taşıyacağım ülkeden ülkeye / Bir nişan yüzüğü gibi / Gideceğim her yere...” der. Kürtler son 30-35 yıldan buyana köklerinden koparıldılar. Sürgüne duçar ettiler. Metropolların varoşlarına ve dünyanın dört bir yanına darı misali serpildiler. Bir avuç özgürlük ve onurlu bir yaşam uğrun ...